Nauczyciel w realizacji programu nauczania ma prawo do swobody stosowania takich metod nauczania i wychowania, jakie uważa za najwłaściwsze spośród uznanych przez współczesne nauki pedagogiczne. Nowy, zmieniający się świat wymaga od szkoły nowych, zmieniających się metod. Dzieci, które dziś przychodzą do szkoły to zupełnie inne pokolenie niż to, które przychodziło 20 lat temu,a program nie zrewolucjonizował się zbyt wyraźnie od tego czasu. Uczniowie w dzisiejszych czasach uczą się nieporównywalnie więcej, jednak obserwuję, że czasami traktują szkołę za nudne i niepotrzebne miejsce. Żeby jednak tak nie było, robię wszystko, żeby ucznia zmotywować i zachęcić do pracy. Staram się, żeby nasze lekcje były „żywymi”lekcjami, w których dziecko ma przestrzeń na działanie.
Na zdjęciach uczniowie klasy 2 a wraz ze swoimi dziełami, tworzonymi podczas słuchania przeze mnie czytanych książek. Dzieci słuchając czytanego opowiadania rysują, a dzięki temu rozwijają swoją wyobraźnię oraz motorykę małą. Po latach będą mogli wyciągnąć swój lapbook i przypomnieć sobie o czym była słuchana książka. Czytam swoim uczniom codziennie, a dzieci słuchają i rysują, dzięki temu powstają przepiękne dzieła sztuki. Każdy przez czas mojego czytania w dowolnym miejscu i dowolnej pozycji w klasie rysuje to co sobie podczas słuchania wyobraża. Jestem pewna, że „żywe”lekcje kiedyś zaowocują.
Wychowawczyni klasy 2a A. Zielińska
